مدتی بود که دنبال یه بهانه برای نوشتن بودم که یک عدد این بهانه را به من داد که به مناسب روز ۱۴۰۰ ام شروع وبلاگ‌نویسی در این وبلاگ نگاهی به قدیمی ترین صفحه‌ای که از آسمانم در ماشین زمان Archive.org وجود داره بندازم و یادی از روزهای دور کنم .
خب این عکس مربوط به صفحه‌‌ی اول آسمانم در ماه ژانویه سال 2016 میشه . حدود سه سال پیش . راستش زود نگذشت . فقط گذشت . ولی آنچه که ازشون برام موند حس و خاطره‌ی خوش هست که از اون دوران وبلاگ‌نویسی دارم . که وقتی بعد از خستگی زندگی یا کاری نگاهی به این گذشته می‌کنم . انرژی و نشاط بهم دست میده که چه حس زنده بودن زیبایی داشتم و به این واقعیت پی می‌برم که زندگی پر از سربالایی و سرپایینی‌هاس که به شکل‌های مختلف خودشون رو برام آرایش می‌کنن .
پی‌نوشت : راستش وقت نداشتن شاید تاثیر داشته باشه اما نمی‌تونه دلیلی موجه برای پست نذاشتن و به دوستان سر نزدن و کامنت نذاشتن برای دوستای عزیز هم‌وبلاگیم باشه . راستش رو که بخواین . من با حس و علاقه این کارها رو انجام میدم و به زور زحمت نیست . و نمی‌خوام باعث ناراحتی و انتقال بی‌حالی بشم . چرا که این توی زندگی تقریبا همه‌ی ما وجود داره و می‌خوام اینجا . آسمانی باشم .
پس عذر من رو قبول کنین چرا که به صورت منظم نمی‌تونم بنویسم . اما برای همیشه برای کامنت‌ها منتظرتون هستم و دریافت می‌کنم . همونطور که طی این مدت، دوستای بسیار عزیزم که اسمشون رو نمی‌برم چرا که به حریم خصوصیشون احترام میذارم . جویای حالم بودن و یادی از من می‌کردن .
یه دنیا ممنون از شما دوستای عزیزِ جان .
درباره این سایت